Home MUZZ: Muziekblog MOVV: Filmblog


maandag, december 26, 2005:

DGKF: Smithsonian War

Wat hebben we hier? Twee recente bioscoopkrakers die nu op DVD uit zijn? Dat kan maar één ding betekenen: De Grote Kokstra Filmrecensie is weer terug! In de blauwe hoek Mr. & Mrs. Smith en in de rode hoek War Of The Worlds. Wie zal er overwinnen?


De bezoekersaantallen van Mr. & Mrs. Smith vielen iets hoger uit doordat er toen steeds gezegd werd dat hoofdrolspelers Brad Pitt (John Smith) en Angelina Jolie (Jane Smith) een relatie hadden. Was volgens hun niet zo, maar uiteindelijk toch wel. Zo gaat dat nou altijd. Maar nu eerst de film. Twee huurmoordenaars zijn al 5 of 6 jaar met elkaar getrouwd, maar denken van elkaar dat ze keurige, saaie banen hebben. Hun twee werkgevers komen er achter en besluiten dat ze beiden maar op hetzelfde doelwit moeten jagen. Doen ze ook, ze komen elkaar tegen, en uiteindelijk komen ze er toch achter dat ze huurmoordenaars zijn. Nu gaan ze dus proberen elkaar te vermoorden. Ze krijgen 48 uur van hun bazen om elkaar te doden.

Leuk, maar dat gebeurd dus pas na het begin van een uur. Je voelt dat je begint te gapen, maar dan gaan de beiden terug naar huis, doen alsof ze van niks weten en van daaruit begint de pret. Lekker met wapens op je geliefde echtgenoot schieten, dwars door het huis. Maar wacht, ze houden toch

nog van elkaar. Even buiten beeld neuqen dus. Komen ze erachter dat ze elkaar toch niet kunnen vermoorden. Lief hè. Alleen zijn nu wel de 48 uur om en worden ze nu achterna gezeten door hun eigen bedrijven. Ze rijden weg met een auto en doen wat leuke stunts op de snelweg. Aan het eind van de film is er nog een vuurgevecht met allerlei andere moordenaars en dat was het. De hele film zat ik toch naar Angelina Jolie te kijken. Hoeveel heeft ze nou aan zich laten doen? Botox? Siliconen? Lipinjecties? En dat gezicht, da's toch veel te strak? Wel spannend, wel grappig. Zo probeert John door een hek te lopen en rijd de auto waarin hij zit bijna van een heuvel af terwijl hij nog tegen Jane "We need to talk." zegt.

Aardig om te zien allemaal. Maar het had niet twee uur hoeven duren. Het begin en einde zijn eingelijk te lang, terwijl het gevecht tussen John en Jane (het hoogtepunt van de film) juist weer te kort is. Een soort van gemiste kans en daarom een 6.7 voor de familie Smith.

Zo hey. War Of The Worlds dan. De boekverfilming van Steven Spielberg, met o.a. Tom Cruise als Ray Ferrier. Ik had niet verwacht dat ie zo goed zou zijn. Het is gewoon anderhalf uur spannend, anderhalf uur visueel spectakel, prachtig. Anderhalf uur spanning en sensatie dus... jammergenoeg duurt de film 1 uur en 50 minuten. Meer daarover later. In deze film draait het om Ray Ferrier, een havenwerker en zijn zoon en dochter, die in het weekend bij hem op bezoek komen. Maar dan begint er een storm op te komen, veel gedonder en gebliksem. Na afloop zijn er vreemde gaten in de grond, en daaronder begint iets te rommelen. Merde.

Komt er zo'n fakking grote buitenaardse machine uitzetten. Vermoord even iedereen weet je wel. Doen die gasten graag. Voelen ze zich superieur.

Van daaruit is Ray op de vlucht met zijn familie, naar Boston, want daar woont zijn ex-vrouw. Uiteindelijk weten ze op een veerboot te komen, maar dan ineens komt er zo'n kuddalien uit het water en die hele boot slaat om. Zwemmen, zwemmen, zwemmen, en land. Gelukkig is er een man met een schuilkelder, maar ook daar weten de aliens ze te vinden. Dan vlucht die dochter naar buiten, Ray rent er achter aan, pakt wat handgranaten en gooit die naar de grote machine en zo worden ze samen gevangen genomen in een soort kooi onder die machine, waar nog meer mensen zitten. Om de zoveel minuten wordt er één opgegeten door de mond van zo'n ding. Ray, de slimmerik, gooit er een granaat in en welja, dat hele ding ontploft! Iedereen vrij. Yay, wat een goede film!


Het einde dan, want daar draait het allemaal om. Dat was nogal abrupt. Ik zal het niet mooier maken dan het is. Het zoog gewoon pikhard, spierhard, steenhard. Helemaal afgeraffeld! Het duurt welgeteld maar acht minuten, en dat is echt te kort. Het ene moment is Ray nog op de vlucht, het volgende moment zijn ze in Boston en zijn alle aliens al bijna verslagen. Ja. Toevallig heb ik de originele film uit 1953 ook gezien en daar was het precies hetzelfde. De schrijver van dit boek is dus gewoon een kuddschrijver. Spielberg heeft het einde ook niet veranderd ofzo. Trouw blijven aan het originele verhaal natuurlijk. Maar in dat originele verhaal (uit 1898) zaten vast ook geen bazooka's of wel meneer Spielberg? Juist. Het is een prachtige film, veel spannende momenten en indrukwekkende special effects. Niet te zuinig. Alleen verpest dat einde de hele film... voor het begin een 9, het midden een dikke 8.5, voor het einde een magere 4. Samen maakt dat toch nog een 7.2. Niet slecht.

Wat hebben we nu geleerd van deze twee films? Er zit een verband tussen, namelijk dat het einde niet om over naar huis te schrijven is. Maar het verschil is dat de ene film eigenlijk de hele tijd middelmatig is en dat de andere film alleen een kuteinde heeft. War Of The Worlds is dan ook de terechte winnaar, maar een tik op de vingers voor het einde. Niet weer doen.

Kokstra schreef dit, om 12:42



Wie hier?




Nuttige info

- Apple - Movie Trailers
- IMDb
- MovieMeter


Doorzoeken!


Ondertussen...


Advertentie